Czas minął, lecz zostawił pamięci złoty płomyk,

Tam oczu kolor twoich i głos słyszę znajomy.

Na cztery strony świata, wiatr rozwiał kontur znany,

Jak ranisz nas. O czasie! Choć płynąc leczysz rany.

 

Czas minął, co był dla nas na szczęście przeznaczony.

Zegara dźwięk odmierza samotnych lat miliony.

Ty czasie obojętny na łzy nasze i smutki,

Rozciągnij się w radości, w żałobie bądź nam krótkim.

 

Tak chciałbym by czas minął i nas nie zauważył.

I poszedł gdzieś i zginął, tak sobie bym wymarzył.

Gdzieś obszedłby nas bokiem, zostawił w trzech wymiarach,

By nas nie zauważył, dołóżmy wszelkich starań.

 

Ilustracja: Henryk Mastalerz (https://www.facebook.com/profile.php?id=100089225117785)

4.7 7 głosów
Ranking Ocen
1 komentarz
Inline Feedbacks
Zobacz wszystkie komentarze

Piękny wiersz .. tak czas jest nieubłagany , nie zatrzyma sie na chwilę .. czasem wolniej , innym razem szybczej …

Nasza strona wykorzystuje pliki cookies. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się z naszą polityką prywatności.