Miłość nad życiem jest na szczycie.
Bez niej by życie żadne nie istniało.
Czy bez miłości czas swój poświęcicie,
Gdyby to życie z życia powstawało?
Miłość pozwala bez zastanowienia
Życie swe rzucić jak kamień na szaniec.
A kiedy trzeba i umrzeć z pragnienia,
Gdy wiesz na pewno, że serce nie kłamie.
A kiedy kochasz, śmierci oddasz ciało,
Za tych wybranych, za to co najdroższe.
Wielu tu życie swoje poświęcało.
Głupiec, by tylko ofiar tych nie dostrzegł.
I my nie tylko z duszy, ciała, kości,
Nie z tej materii, która nic nie znaczy.
Ale zrodzeni jesteśmy z miłości.
Kto sercem czuje, prawdę tę zobaczy.