Na progu Raju trzeba nam
Zostawić niepotrzebny kram,
Porzucić nasze ziemskie myśli,
I wszystkie sny które śniliśmy.
Niezałatwione puścić sprawy,
Marzenia oddać swoim wnukom,
Zapomnieć o igrzyskach krwawych,
I wolne wszystkim dać naukom.
Państwa, granice, wojska, rządy,
Tutaj to całkiem bez znaczenia,
Szkoły, idee, kary, sądy,
Znikną w procesie zapomnienia.
Zostanie tylko Prawda, Piękno,
W sercu miłości łaskotanie.
I wolność kiedy więzy pękną,
Wtedy dopiero w Raju staniesz.