Charakter buntownika musi zostać złamany.
Musi zostać poddany naszej niezłomnej woli.
Pośród ludzi niewolnych ma być on wychowany,
By nie odkrył, że strach go własny spętał, zniewolił.
By wolności się lękał, a swe własne kajdany,
Nosił z dumą, jak order, jak przyczynek do chwały.
W jego umysł cios celny najpierw ma być zadany,
By się jego marzenia wykluć nigdy nie miały.
Aby pełzał, jak wszyscy, aby życie oddawał,
Za nadzieje co nigdy być nie mogą spełnione,
Niech go nęci bogactwo i honory i sława,
Co miłością, na zawsze, niech zostanie stracone.
Jego życie to nawóz jest dla naszej wielkości,
Jego pracy owoce, jego sny i marzenia,
Wszystko naszej poddane tutaj jest łaskawości,
My stwarzamy im prawa, kształtujemy sumienia.
Myśmy Gwiazda Północy, myśmy Ziemi tej bogi,
Oczy w nas są wpatrzone jakby igły kompasów,
Dla was wojny, choroby, wyboiste są drogi,
My panami dusz waszych, sensu życia i czasu.