Skoro tak…

Skoro betonem trwamy przy Zielonym Ładzie,

I promowaniu, że tak powiem, kontrkultury,

I skoro wciąż pieniądze są w szufladzie,

By je rozdawać inżynierom bez matury.

Skoro dokładnie wszystko stoi już na głowie,

Co z tym zamierzam zrobić zaraz wam opowiem.

Korzystając z praw głoszonych przez „odlotów”,

I w dekretach opisanych jako norma,

Wynalazłem sobie niszę wśród bełkotu,

A ta nisza, proszę państwa tak wygląda.

(Tu na wesołą nutę)

Od dzisiaj jestem orangutanem,

Chronionym wprost z Borneo ssakiem,

Końcówkę mam, bo jestem panem

Orangutanem i Polakiem.

I proszę mnie nie prześladować,

Za gatunkową przynależność,

Całkiem jest w normie moja głowa,

Mam całkowitą tutaj pewność.

Więc teraz żądam akceptacji,

Prawa do dumy z tej przyczyny,

Ochrony mojej populacji,

I żadnej nie chcę słyszeć kpiny.

Czy dotąd wszystko z duchem czasu,

Co wyłożyłem wam w przedmowie?

Więc ja, jako mieszkaniec lasu,

W lesie mam zamiar mieszkać sobie.

I oczywiście, żadnych zgłoszeń,

Żadnych zezwoleń i przyłączy,

Domek to będzie „siadać proszę”,

Co mnie z przyrodą bardzo złączy.

Bliziutko wsi go wybuduję,

Na skraju, by do sklepu blisko,

Hamak do sosen przymocuję,

Ale to jeszcze nie jest wszystko.

Jako zwierz dziki i chroniony,

Zamierzam wszelkich wygód żądać,

Mam adwokatów dwóch znajomych,

Co będą praw moich doglądać.

Więc o podatkach nie ma mowy.

Zwierząt nie tyczą takie prawa,

Wybijcie sobie zatem z głowy,

Że będę jakieś PiTy składał. 

Jeśli podoba ci się pomysł,

Korzystaj z niego mój rodaku,

Przecież w tym świecie powalonym,

Ochrona prawna jest dziwaków.

A gdy ktoś zamknąć mnie spróbuje,

To bardzo proszę w dobrym ZOO,

Niech mi tam domek wybuduje,

I wybieg i ogrodzi w koło.

I mam mieć tam posiłki strawne,

Wszelkie wygody, bo zagrożę,

Że wam wyginę i przepadnę

I  się w niewoli nie rozmnożę.