31.12.2021
Wszystko minie
Radość ze smutkiem w jednym tańcu,
to zęby szczerzą, to łzy ronią,
Łączy je niewidzialny łańcuch,
jak fale mkną nad cichą tonią.
A gdy ustają życia burze,
uniesień milkną dawnych echa,
w głębinach gościsz coraz dłużej,
do swej przyszłości się uśmiechasz.
Cichną łagodnie blade oczy,
kosteczki drobne w pergaminie,
ich dotyk serca dwa jednoczy,
mówiąc bezgłośnie: wszystko minie.
Ilustracja wiersza: Rysunek Urszuli Broll (17.03.1930- 17.02.2020)